2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10090 Karar No: 2019/18750 Karar Tarihi: 04.12.2019
Hırsızlık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10090 Esas 2019/18750 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık hırsızlık ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkum edilmiştir. Özel belgede sahtecilik suçuna verilen hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak bu karar itiraza tabidir ve dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmesi gerekmektedir. Sanığın hırsızlık suçuna yönelik yapılan temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi, 264. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yer almaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli kararı da nazara alınarak TCK'nın 53. maddesi uygulanması infaz aşamasında değerlendirilebilecektir.
2. Ceza Dairesi 2019/10090 E. , 2019/18750 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, özel belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I- Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik olarak yapılan incelemede; Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesinin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE, II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazına gelince; Hüküm fıkrasında uygulanan kanun maddesinin ilgili bendi gösterilmemiş ise de, mahallinde ilavesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.