MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/06/2016 tarih ve 2016/58-2016/93 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin uzun yıllardır davalı şirketin yazılım programını kullandığı, her yıl güncelleme, bakım ve teknik destek hizmetinin de davalı şirket tarafından verildiği, yazılım sözleşmenin 31.12.2014 tarihinde sona erdiğini, başka bir firma ile çalışıldığını, bunun üzerine davalı şirket tarafından müvekkil firmanın programı kullanmasına ve geriye dönük verilerine erişimine engel olunduğunu, bu durum üzerine müvekkilinin işini yapamaz hale geldiğini, bu durumun tespit dosyasıyla belirlendiğini ileri sürülerek kullanılan yazılım üzerindeki davalının müdahalesinin önlenmesine karar verilmesi talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile yapılan sözleşmenin 31/12/2014 tarihinde sona erdiğini, sözleşme sona erdikten sonra davacının kullanım hakkının sona ereceğini, sözleşme süresinde kopyalama, yedekleme yapmayan davacının sorumluluğunun kendisinde olduğunu, davacının bu verilere müvekkil şirketin alt yapısından ulaşabildiğini, müvekkilin erişimi engellemediğini, sadece programı kullanmasına izin verilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ile davalı arasında 01/01/2009 başlangıç tarihli yazılım kullandırma sözleşmesi bulunduğu, davalının sözleşme sonunda programı otomatik olarak kapatmak suretiyle davacının kullanım süresi boyunca oluşturmuş olduğu verilere erişemediği, 5846 sayılı Kanunu’nun ek 8. maddesine göre, bir veri tabanının içeriğinin oluşturulmasına, doğrulanmasına veya sunumuna nitelik ve nicelik bakımından esaslı biçimde yatırım yapan veri taban yapımcısının veri tabanı üzerinde hak sahibi bulunduğu, verilerin sürekli veya geçici olarak başka bir ortama aktarılması, dağıtılması, kiralanması, kamuya iletilmesi konularında, kanunda yazılı istisnalar dışında, tekelci hak ve yetkilere sahip olduğu, yazılım kullanımının son bulduğu 31/12/2014 tarihine kadar yazılım sayesinde elde edilen kullanıcı verilerinin davacıya ait olduğu, bu verilerin yazılımı kullanılarak elde edilmiş olması, veri tabanı üzerindeki hak sahipliğini etkilemeyeceği, yani yazılımı kullanma amacı çerçevesinde yasal kullanıcının kendi faaliyetine dair her türlü bilginin (müşteri kayıtları, hesaplar, gelir- gider kalemleri, yazılımın bu veriler üzerinde yaptığı analizlerle elde edilen sonuçlar, vb) davacı şirkete ait olduğu, işin doğası gereği program kapsamında biriken verilerin

program sahibi tarafından izin verilmemesi nedeniyle, davacının egemenlik alanından çıktığı, oysa, bilgisayar program sahibinin bu veri tabanı üzerinde tekelci bir yetkisinin bulunmadığı, davalının verileri uygun yöntemle ve gereçle davacıya teslim etmemesinin sebebinin anlaşılamadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile "Enfotek Erm Eds Mali İşler Yazılım Tasarım" yazılımının kullanım hakkının devam ettiği 01/01/2009 -31/12/2014 tarihleri arasındaki tüm verilerin davacı şirkete ait olduğuna, bunlara erişiminin davalı tarafından sağlanması gerektiğine, verilerin uygun formatlı bir dosya halinde davacıya teslimi gerektiğine, bu yöndeki olumsuz müdahalelerin önlenmesine, giderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 14/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.