Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı etkilemeye teşebbüs
Hüküm : TCK"nın 277/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı etkilemeye teşebbüs suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ..."in, kendisine trafik cezası yazan polis memuruna söylediği, “Bana ceza yazamazsın, ben burada daha önce savcıyı tokatladım, o da mesleği bıraktı, seninle emniyette görüşeceğiz.” şeklindeki sözleri nedeniyle görevi yaptırmamak için direnme suçundan dolayı yargılandığı Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/150 esasına kayden görülen davanın 28.04.2014 tarihli duruşmasında, Cumhuriyet savcısından sorgu ve savunmasına yönelik mütalaa alınırken, söz alıp, “Gölköy Emniyet Teşkilatı ve Gölköy Cumhuriyet Başsavcılığı paralel devletin içindedir, buna ilişkin kaymakamlığa ve gerekli yerlere gideceğim.” demek suretiyle TCK"nın 277. maddesinde düzenlenen yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı etkilemeye teşebbüs suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanık tarafından 28.04.2014 tarihli duruşmada söylenen sözlerin söyleniş şekli ve içeriği ile dosya kapsamına nazaran, sanığın, görülmekte olan davada, gerçeğin ortaya çıkmasını engellemek veya bir haksızlık oluşturmak amacıyla, lehine sonuç doğuracak bir karar vermesi veya bir işlem tesis etmesi ya da beyanda bulunması için, yargı görevi yapanları hukuka aykırı olarak etkilemeye teşebbüs etmediği ve üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında CMK"nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yasal ve yeterli olmayan yazılı gerekçelerle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.