14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi



Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 07/04/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/07/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... .... tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı, 462 ve 561, 937, 1329, 2396, 2524 ve 6708 parsel sayılı taşınmazlardaki ortaklığın aynen taksim, mümkün olmadığı takdirde satış suretiyle giderilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı, 27.10.2015 tarihli dilekçe ile ıslah harcını yatırarak 4118 parsel sayılı taşınmazın da ortaklığının giderilmesini talep etmiştir.
Bir kısım davalılar ortaklığın satış suretiyle giderilmesine ilişkin davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne, dava konusu taşınmazlar üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
Davacının, dava açmada hukuki yararının bulunması dava şartlarından olduğu gibi temyiz kanun yoluna başvuracak olan tarafın da temyiz yoluna başvuruda hukuki yararının bulunması gerekir. HMK’nın 361/2. maddesinde "Davada haklı çıkmış olan taraf da hukuki yararı bulunmak şartıyla temyiz yoluna başvurabilir" düzenlemesi vardır.
Temyiz yoluna başvuran tarafın hukuki yararının bulunup bulunmadığı, öncelikle onun davadaki talebi ile mahkemenin hükmü karşılaştırılarak belirlenir. Eğer tarafın talepleri hüküm ile tam olarak karşılanmamışsa, temyize başvurmada hukuki yararın bulunduğu kabul edilir. Tüm talepleri mahkeme hükmü ile kabul edilen davacının, davada haklı çıkmakla birlikte hükmü yine de temyiz etmesi halinde, hüküm fıkralarının veya gerekçesinin hangi nedenlerle aleyhine olduğunu, dolayısıyla temyizde hukuki yararı olduğunun gerekçelerini de belirtmesi gerekir. (HMK’nın 364/2-f maddesine göre temyiz dilekçesinde "Temyiz sebepleri ve gerekçesi" bulunmak zorundadır) Aksi halde temyiz talebinin kötü niyetle yapıldığı kabul edilir. Kötü niyetle temyiz, davanın gereksiz yere uzamasına ve yargı organlarının yersiz meşgul edilmesine yol açar.
HMK’nın 368/1 maddesinde "Temyiz talebinin kötü niyetle yapıldığı anlaşılırsa Yargıtay"ca 329. madde hükümleri uygulanacağı" hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda, davacı hükmü, 2396 ve 4118 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın giderilmesini istediği halde, mahkemece talebin aşılarak murisleri adına kayıtlı taşınmazların tamamının satışına karar verildiği sebepleri ile temyiz etmiştir.
Davacının, dava dilekçesi ile, 462 ve 561, 937, 1329, 2396, 2524 ve 6708 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki, ıslah dilekçesi ile de 4118 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın giderilmesini talep ettiği, mahkemece, davacının talebi doğrultusunda dava konusu edilen taşınmazların ortaklığının satış yoluyla giderilmesine karar verilerek dava ve ıslah dilekçelerindeki tüm taleplerinin karşılandığı, davacının kararı temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığı ve temyizinin HMK’nın 368. maddesi kapsamında kötü niyetli temyiz olduğu anlaşılmaktadır;
Bu durumda, davacının kararı temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığından temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana iadesine, 11.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.