Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/22161 Esas 2016/1339 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverene ait işyerindeki çalışmaları nedeniyle itibari hizmet sürelerinin ve emeklilik tarihinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 15.05.1997 ile 27.04.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen çalışmaları dolayısıyla itibari hizmet süresinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının davalı nezdinde 27.03.2007-01.10.2008 tarihleri arasındaki çalışmalarının 506 SY ya 2098 SY ile eklenen 3395 SY ile değişik ek 5.madde IV bendi kapsamında itibari hizmeti gerektirir çalışma olduğunun ve sigortalının primi ödenmiş gün sayısı üzerinden belirlenen itibari hizmet süresinin 506 SY nın ek 6. maddesindeki 3600 gün çalışma koşulunun yaşlılık aylığı talebinde göz önünde tutulması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 326.maddesine göre Kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır. Aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise mahkeme yargılama giderlerini, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verebilir.
Somut olayda, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle davacının yaptığı yargılama giderlerinin tarafların haklılık oranına göre paylaştırılması ve davalı Kurum yaranına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken yargılama giderinin tamamının davalı Kurumdan tahsiline karar verilmesi ve Kurum yararına avukatlık ücretine karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
.../...

Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün yargılama giderine ilişkin (4.) bendinin silinerek yerine ""Davacı tarafından yapılan 1.455,35 TL yargılama giderinin haklılık oranına göre 728,00 TL lik bölümünün davalılardan alınarak davacıya ödenmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına" rakam ve sözcüklerinin eklenmesine ve hükme bir bent halinde "Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davanın kısmen reddine karar verilmesi nedeniyle 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma ödenmesine" rakam ve sözcüklerinin eklenmesine hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 08.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.