Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/22971 Esas 2020/10930 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Adalet Sistemimizde uzlaştırma kurumunu düzenleyen CMK’nın 253 ve 254. maddeleri 24.11.2016 tarih 6763 sayılı Kanunla ve son olarak 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunla önemli değişikliklere uğramıştır. 2 Aralık 2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla, 253. maddenin başlığı "uzlaştırma" olarak değiştirilmiş; uzlaştırma kapsamındaki suçlara bazı suçlar da ilave edilmiş; mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kişisi olması şartıyla, suça sürüklenen çocuklar yönünden ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlar da uzlaştırma kapsamına dahil edilmiştir. Öte yandan, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlarda uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğine ilişkin sınırlama kaldırılmıştır. Aynı Kanunla, kovuşturma evresinde uzlaştırma usulüne ilişkin olarak da CMK’nın 254/1. maddesinde değişiklik yapılarak, kovuşturma evresinde uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilmesinin davayı görmekte olan mahkeme tarafından yerine getirilmeyerek; kovuşturma dosyasının, uzlaştırma işlemlerinin 253. maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi usulü benimsenmiştir. 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle de CMK’nın 253/3. maddesine “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiştir. Böylelikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte “yalnızca aynı mağdura karşı işlenmiş olması durumu” uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel olarak kabul edilerek, uzlaştırma kurumunun uygulama alanı genişletilmiştir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kapsamında denetim süresi içinde sanığın kasten bir suç işlediği ve bu sebeple CMK’nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanması gerektiğine dair ihbara gerekçe olarak gösterilen TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun belirtilen yeni düzenlemelere göre uzlaştırma kapsamına alınması sebebiyle TCK’nın 2. ve 7. maddeleri gözetilerek bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın
8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.