MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işini özenle yapmaması sebebiyle müşterilerden şikayet geldiğini, ayrıca davacının transfer saatlerine göre çalıştığını ve tüm fazla çalışma ücretlerinin bordroya yansıtılmak suretiyle ödendiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağının belirlenmesi noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Dosya kapsamına göre, davalıya ait işyerinde şoför olarak çalışan davacı işyerinde yirmi dört saat esasına göre çalıştığını, her an işe hazır vaziyette bulunduğu ileri sürerek, fazla çalışma iddiasını ispatlamak üzere, araç takip sistemi kayıtları ile tanık deliline dayanmıştır. Mahkemece, araç takip sistemi kayıtlarına göre davacının günde ortalama 13-14 saat çalıştığı benimsenerek, davacının tüm çalışma dönemine ilişkin olarak fazla çalışma alacağı hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dava dışı şirketten celbedilen araç takip sistemi kayıtları sadece 2011-2012 yıllarını kapsamakta olup, kayıtların ait olduğu dönemi aşacak şekilde, 2007-2012 dönemine ilişkin olarak fazla çalışma hesaplanması hatalı olmuştur. Kayıt bulunan dönem için, kayıtlara itibar edilerek sonuca gidilmesi isabetli ise de, kayıt bulunmayan dönem yönünden tanık deliline göre davacının fazla çalışma yapıp yapmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Çözümü gereken bir diğer sorun ise, araç takip sistemi kayıtlarının değerlendirilmesi sırasında başvurulan yöntemdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosya içinde bulunan Cd kaydı ayrıntılı olarak çözümlenmeden, genel bir kabul ve ortalama bir değerlendirme ile davacının günde 13-14 saat çalıştığı benimsenmiştir. Bu yönteme göre fazla çalışma alacağı hesaplanması hatalıdır. Mahkemece yapılması gereken iş, öncelikle araç takip sistemi kayıtlarının dökümü yapılarak davacının günlük ve haftalık çalışma süresinin belirlenmesi, buna göre davacının haftalık fazla çalışma süresinin belirlenmesi ve yine haftalık olarak fazla çalışma alacağının hesaplanmasıdır.
Fazla çalışma alacağının hesaplanması sırasında, tanık beyanı doğrultusunda değerlendirme yapılırken, bordrolarda fazla çalışma tahakkuku bulunan ayların dışlanması; araç takip sistemine göre değerlendirme yapılırken ise, tahakkuk bulunan aylardaki ödemelerin o aya ilişkin olarak hesaplanan fazla çalışma alacağından mahsubu gerektiği hususu göz önüne alınmalıdır.
Eksik inceleme ile ve hatalı hukuki değerlendirme yapılarak, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.