10. Hukuk Dairesi 2020/3607 E. , 2021/1159 K.
"İçtihat Metni"Bölge Adliye Mahkemesi : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Nazilli 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, davacının Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum avukatınca istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davacı avukatı ve davalı Kurum avukatı tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin 1999 yılından itibaren ailesine ait arazileri ekmek ve üzerindeki meyve ağaçlarının bakımını yapmak, üretilen bu ürünleri kendi adına satmak suretiyle geçimini sağladığını, kapatılan tütün işletme müdürlüklerine 1999 yılı nisan ayından 2003 yılı nisan ayına kadar yetiştirmiş olduğu tütünleri sattığını, sattığı tütün bedellerinden BağKur prim kesintisi yapılarak Y.T. İşletme müdürlüğü tarafından Bağ-Kur hesaplarına yatırıldığını, bu sebeple müvekkilinin davalı ..."ya başvuru yaparak sigorta tescil tarihinin 1999 yılından itibaren başlatılmasını talep ettiğini, davalı tarafın kayıtlarda sadece 2001 yılına ait kesintiye ratlandığını belirterek 2001 yılından itibaren tescil yapıldığını diğer taleplerinin reddedildiğini belirterek, müvekkilinin 20/04/1999 tarihinden itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitini talep ve dava etmiştir.
II-CEVAP:
Davalı Kurum özetle, davacı tarafından müvekkil Kurum aleyhine açılan bu davanın usul ve esas yönünden hukuki dayanaktan yoksun olduğununu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk derece mahkemesince, “Davanın Kabulüne, Davacının 01/05/1999-31/12/2003 tarihleri arasında 2926 Sayılı Yasaya tabi olarak Tarım Bağ-Kur"lu olduğunun tespitine,,” dair hüküm kurulmuştur.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince; Nazilli 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi"nden verilen 25.09.2018 tarih, 2017/283 Esas ve 2018/420 Karar sayılı kararına yönelik davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile; hükmün Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.2 maddesi uyarınca kaldırılmasına; Davanın kabulüne, Davacının 01.05.1999-01.03.2001 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasaya tabi olarak Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine, karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davacı vekili özetle, kurum tarafından sadece 2001 ve 2003 yıllarına ait tevkifatların aktarıldığı, toplanan deliller ile iddianın örtüştüğü, mahkemece 1.5.1999-31.12.2003 arasında tespitin yapıldığı, bu durumlar karşısında bölge adliye mahkemesi kararının yerinde olmadığı belirterek temyiz Kanun yoluna başvurmuştur
Davalı Kurum vekili, davalı Kurum vekili, Tekel tarafından yapılan kesinti tutarlarının Kuruma aktarılamamasında Kurumun bir kusuru bulunmadığından yargılama giderlerinin müvekkili aleyhine hükmedilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Eldeki dosyada; davacı 1999, 2000, 2001, 2002 ve 2003 yıllarında ürün teslimatının yapılıp buna göre tevkifatların yapıldığı, bir yandan davacının hizmet döküm cetvelinde görüldüğü üzere 01.11.2001-15.11.2001 tarihleri arasında 4-a kapsamında sigortalı olduğu, davalı kurum tarafından davacının Tarım Bağ-Kur sigortalılığını, 01.03.2001-31.10.2001, 16.11.2001-31.12.2001 ve 01.05.2003-31.12.2003 arası tarih aralıklarında kabul edildiği anlaşımaktadır. O halde davacının ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurmamasına göre, temyiz incelemesinde üzerinde durulması gereken husus, esasen davacının 01.01.2002- 01.05.2003 tarihleri arasındaki Tarım Bağ-Kur sigortalılığının geçerli sayılması gerekip gerekmediğidir.
Davaya ve incelemeye konu somut olaya ilişkin dosya kapsamından, davacı talebinin 20.04.1999 tarihinden itibaren 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığının tespitine yönelik olması, davanın da 30.6.2017 tarihinde açılması, ilk derece mahkemesi tarafından verilen 01.05.1999-31.12.2003 tarihine yönelik kabul kararının davacı tarafından istinaf edilmediğinin anlaşılması karşısında, 04.04.1998 tarihinde başlayan ziraat odası kaydının devam etmesi ve tarımsal faaliyetin anılan dönemler bakımından devam ettiğinin dosya içeriği ile belirgin olmasına göre davacının yukarıda belirtilen 4/1-a kapsamındaki sigortalılık süreleri dışlanmak suretiyle 01.05.1999-31.12.2003 süreleri içersinde davacının tarım bağkur sigortalısı olduğunun tespitine dair hüküm kurulması yönünde yaklaşım gereğinin gösterilmemesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
O hâlde, davacı ve davalı Kurum vekillerin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun kabulü ile davanın kabulüne ilişkin kararının kaldırılarak, Bölge Adliye Mahkemesince Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi kararının, yukarıda açıklanan nedenlerle HMK’nın 373/2 maddesi gereği BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.