MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı ve tehdit (mağdureler ... ile..."ye karşı), kasten yaralama (katılan sanık ..."e karşı); hakaret (mağdur ..."ye karşı) (katılan sanık ... hakkında); kasten yaralama (katılan sanık ... hakkında ..."a karşı)
HÜKÜM : Katılan sanık ..."ın..."ye yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı, tehdit ve ..."e yönelik cinsel saldırı, tehdit suçları ile..."ye yönelik hakaret suçundan mahkumiyetine, ....e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına; katılan sanık ..."in atılı suçtan mahkumiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Katılan sanık ... hakkında diğer katılan sanık ..."e yönelik kasten yaralama suçundan dolayı mahkemece 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve anılan karara yönelik temyiz istemi CMK"nın 264. maddesi gereğince itiraz kabul edilip, bu hususta mahalinde merciince karar verilmesi zorunlu olduğundan, diğer hükümlerle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Katılan sanık ... hakkında hakaret ve katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre katılan sanıklar haklarında kasten yaralama, hakaret suçlarından doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarları itibarıyla CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, söz konusu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında mağdureler... ile ...’e yönelik tehdit, cinsel saldırı, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, cinsel saldırı eylemlerini gerçekleştirdikten sonra araç içerisinde her iki mağdureyi yaşananları kimseye anlatmamaları için ölümle tehdit ettiğinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında, zincirleme tehdit suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 106/1-c.1, 43/1-2. maddelerine göre mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken mağdure sayısınca hükümler kurulması,
Mağdure...’ye yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı suçundan kurulan hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Mağdure ...’e karşı işlediği cinsel saldırı suçundan tayin edilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına dair değerlendirme yapılırken Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11 Esas 2009/13 sayılı Kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olup, manevi zararı kapsamadığı gözetilmeden ve 5271 sayılı CMK"nın 231/6. maddesindeki hangi koşulların gerçekleşmediği de açıklanmadan, katılanın zararının giderilmediği ve uygulama şartlarının oluşmadığı şeklindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.