Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/6712 Esas 2016/1253 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6712
Karar No: 2016/1253
Karar Tarihi: 04.02.2016

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/6712 Esas 2016/1253 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, babasından almakta olduğu yetim aylığının yeniden bağlanması ve Kurum işleminin iptal edilmesini istemiştir. Mahkeme ise isteğin reddine karar vermiştir. Ancak davacının, babasının ölüm tarihindeki mevzuata göre gelirinin bulunması nedeniyle aylık bağlanması mümkün olmamakla birlikte, 24.07.2003 tarih 4956 sayılı Yasa'nın 45. maddesine 23. Maddesi ile eklenen (c) fıkrası uyarınca kız çocuklarına aylık bağlanması mümkün hale gelmiştir. Mahkemece, bu husus göz önünde bulundurulmaksızın davanın reddine karar verilmesi hatalıdır ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 506 sayılı kanun ve 1479 sayılı kanun. İlgili madde ise 4956 sayılı kanunun 45. maddesidir.
21. Hukuk Dairesi         2015/6712 E.  ,  2016/1253 K.
"İçtihat Metni"


Davacı, babasından almakta olduğu yetim aylığının yeniden bağlanmasına, geri istenen ödemelere ilişkin Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R



Dava, 11.07.1998 tarihinde ölen eşinden dolayı 506 sayılı Kanun uyarınca ölüm aylığı bağlanan davacının, 21.10.1987 tarihinde ölen babasından dolayı da 01.11.2003 tarihinde 1479 sayılı Kanun uyarınca bağlanan ölüm aylığını iptal eden Kurum işleminin iptali ile kesilen ölüm aylığının kesildiği tarihten itibaren tekrar bağlanması ve Kurumca yersiz ödeme gerekçesi ile çıkarılan borcun iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içindeki kayıt ve belgelerden; davacının 506 sayılı yasa uyarınca sigortalı olan eşinin 11.07.1998 tarihinde vefat ettiği ve davacının eşinden ötürü ölüm aylığı aldığı, davacının 1479 sayılı Yasa uyarınca sigortalı olan babasının ise 21.10.1987 yılında vefat ettiği ve babasından dolayı dae 01.11.2003 tarihi itibari ile yetim aylığı aldığı, Kurumca davacının eşinden aldığı aylık tutarının brüt asgari ücretten fazla olduğu gerekçesi ile davacının babasından aldığı aylığın kesildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacının babasının ölüm tarihindeki mevzuata göre gelirinin bulunması nedeni ile aylık bağlanması mümkün değilse de, 1479 sayılı Yasa"nın 45. maddesine 24.07.2003 tarih 4956 sayılı Yasa"nın 23. Maddesi ile eklenen (c) fıkrası uyarınca “ onsekiz yaşını, orta öğrenim yapması halinde yirmi yaşını, yüksek öğrenim yapması halinde yirmibeş yaşını doldurmayan ve (18 yaşını doldurmayanlar hariç) bu Kanun ile diğer sosyal güvenlik kanunları kapsamında çalışmayan, bu kanunlar kapsamındaki çalışmalarından dolayı gelir veya aylık almayan veya yaşları ne olursa olsun çalışamayacak durumda malul olan çocuklarla, yaşları ne olursa olsun evli olmayan, evli olmakla beraber sonradan boşanan ve veya dul kalan ve bu Kanun ile diğer sosyal güvenlik kanunları kapsamında çalışmayan, bu kanunlar kapsamındaki çalışmalarından dolayı gelir veya aylık almayan kız çocuklarının her birine %25"inden az aylık bağlanamaz” hükmü uyarınca kız çocuklarına aylık bağlanması mümkün hale gelmiştir. 24.07.2003 tarihinde çıkan yasa hükmü önceki düzenlemeye göre lehe olup uygulanmasının gerektiği ortadadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın davanın kabulü yerine reddine dair yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
04.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.