MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
06.11.2017 (Temyiz isteminin reddine dair ek karar)
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, temyiz isteminin reddi


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık vasisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen ve 10/10/2017 ve 10.11.2017 tarihlerinde usulüne uygun tebliğ edilen Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi"nin 21/09/2017 tarih, 2017/1612 esas ve 2017/1770 karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi"nin 06/11/2017 tarih, 2017/1612 esas ve 2017/1770 karar sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararını sanık vasisinin 5271 sayılı CMK"nın 291/1. maddesinde öngörülen onbeş günlük yasal süreden sonra 04/12/2017 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık vasisinin temyiz istemi süresinde olmadığından 5271 sayılı CMK’nın 298.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak istemin REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin müştekinin zararını tazmin edeceğini bildirmesine rağmen bu zararın miktarının tespit edilmediğine ve bu konuda karar çıkmamış olduğuna cezanın en üst sınırının uygulanarak mağdur edildiğine, kararın suça göre ağır olduğuna yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdiri ile Bölge Adliye Mahkemesi"nin kararına göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya arasında bulunan 06.11.2015 tarihli yer gösterme, muhafaza altına alma, teslim ve tesellüm tutanağı içeriğine göre, sanığın yakalandığında mağdura ait bir kısım eşyaların yerini göstererek iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca mağdurdan kısmi geri vermeye rızası bulunup bulunmadığı sorulmak suretiyle sanık hakkında aynı Kanunun 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK"nın 304/2. maddesi uyarına yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 29/03/2018 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

( Muhalif)



MUHALEFET ŞERHİ:

CGK 2015/52 E. - 2015/129 K.sayılı dosyasında suça sürüklenen çocuk cep telefonunu çalmış, bilahare kartı iade etmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı "suça sürüklenen çocuk kendisince ekonomik öneme haiz telefonu satmış, kendisince ekonomik öneme haiz olmayan kartı iade etmiştir. Telefonu satarak zaten tatmin sağlamıştır. Dolayısıyla iade pişmanlık temeline dayanmamaktadır." Mealinde itirazda bulunmuştur.
CGK itirazın kabulüne karar vermiştir. Bu kabulde özerkle etkin pişmanlığın, suça sürüklenen çocuğun pişman olması ve bu pişmanlığın etkisiyle zararı gidermesi gerekir demiştir. Tek başına tazmin değil pişmanlık sonucu iade ve tazmin olması gerektiğini belirtmiştir. Kısmi iade rızaya bağlıdır. Kararda "...etkin pişmanlık müessesesinin bir haksızlığın meydana getirdiği sonuçların onarılması olduğu göz önüne alındığında kısmi iadenin mağduru tatmin edecek miktarda ve mağdur açısından doğrudan sonuç doğurucu nitelikte olması ayrıca bunun sonucu olarak da mağduru ilave külfet yüklememesi gerekmektedir...." şeklinde içtihat oluşturmuştur.
Meclis görüşmeleri sırasında komisyon üyelerinin "önemli olan ödemek değil mi" mealindeki sözlerine cevap veren öğretim görevlileri önemli olanın ödeme değil pişmanlık olduğunu, bu pişmanlığın etkisiyle zararın giderilmesi yada ödemenin gerçekleşmesi gerektiğini beyan etmişlerdir. İşin özü sanık önce yaptığından pişman olacak, bu pişmanlığın etkisiyle karşı tarafın zararını aynen iade veya tazmin suretiyle giderecektir.
Olayımızda sanık 180 TL para ile cüzdanın yanı sıra kendisince ekonomik değere haiz olmayan, ehliyet, nüfus cüzdanı, banka kartı vs. Çalmıştır... Bilahare kendince tatmin sağladığı para ve değerli olan cüzdan haricindekileri sakladığı yeri göstererek iade etmiştir.
Sanık kendisince ekonomik değer ifade eden para ve cüzdanı iade etmeyip, kendisince değer ifade etmeyen nüfus cüzdanı ve ehliyeti vb.iade etmiştir. Bu pişmanlığa dayalı bir iade kabul edilemez. Dolayısıyla mağdura rızayı sormaya gerek yoktur. Bu yöndeki çoğunluk görüşüne katılmıyorum. Bu nedenle karar bu yönüyle de onanmalıydı.

Muhalif Üye