Adalet Bakanlığı"nın, 19/09/2017 tarihli yazısı ile tehdit suçundan sanık ...’ın TCK’nın 106/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis, TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca da 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair İstanbul Anadolu 23. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 12/02/2013 tarihli ve 2012/209 esas, 2013/201 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 02/10/2017 tarihli yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
Sanık hakkında, 16/12/2011 tarihinde işlediği iddia edilen hakaret ve tehdit suçlarından dolayı 14/02/2012 tarihli iddianame ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul Anadolu 23. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 12/02/2013 tarihli ve 2012/209 esas, 2013/201 sayılı kararı ile, hakaret suçu yönünden şikayetten vazgeçme nedeni ile kamu davasının düşmesine, tehdit suçu yönünden ise TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi ve 62. maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildikten sonra, sehven dosya ile ilgisi bulunmayan “TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” dair ibareye yer verildiği ve hüküm fıkrasının devamında da, “sanığa verilen cezanın TCK"nın 51/1 maddesi gereğince takdiren ertelenmesine” karar verildiği, hükmün yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği, hükmün tehdit suçundan verilmiş erteli 10 ay hapis cezası olarak kesinleştirildiği ve adli sicil kaydında da bu şekilde yer aldığı, anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, Kartal Cumhuriyet Başsavcılığının 14/02/2012 tarihli ve 2011/49160 soruşturma, 2012/3074 esas, 2012/1544 sayılı iddianamesi ile sanığın müştekiye yönelik gerçekleştirdiği tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun"un 106/1-1. cümle maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmasına karşın, sanığın ayrıca olayda uygulama yeri bulunmayan anılan Kanun"un 191/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilerek hükümde çelişki oluşturulmasında isabet görülmemiştir." denilerek, İstanbul Anadolu 23. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 12/02/2013 tarihli ve 2012/209 esas, 2013/201 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Her ne kadar Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 15/11/2017 ve 2017/19086-24962 sayılı görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmiş ise de,
Suçun iddianamede ve hükümde belirtilen niteliğinin açıkça “tehdit” olması ve hüküm fıkrasında da sanığın TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi ve 62. maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olmasına göre, hüküm fıkrasının devamında yer alan “TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin ibareler yazım yanlışından ibaret olup hüküm niteliğinde olmadığından; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi hükmü ile 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun işbölümüne ilişkin 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararı gereğince; dosyayı inceleme görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesi"ne ait olduğu anlaşıldığından, Dairemizin görevsizliğine, görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"na gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; dosyayı inceleme görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesi"ne ait olduğu anlaşıldığından, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"na gönderilmesine, 18.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.