MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanıklar ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan hükme yönelik mağdur ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mağdur ... ile yasal temsilcisi ..."ın 15/01/2009 tarihli oturumda sanıklardan şikayetçi olmadıklarını belirttikleri ve mağdura atanan vekilininde aynı celsede şikayetçi olmadığını ve kamu davasına katılmak istemediğini bildirdiğinin anlaşılması karşısında; usulen mahkemeye başvurarak davaya katılmamış ve katılan sıfatını kazanarak temyiz yetkisini elde etmemiş olan mağdur ... vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİ,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık savunmanlarının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Aynı yer cezaevinde başka suçtan hükümlü olan ve duruşmadan vareste tutulma talebi bulunmayan sanık ..."ın, karar oturumunda hazır bulundurulmayarak yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-) Sanık ..."a yüklenen yağma suçu için öngörülen cezanın alt sınırına göre hükmün açıklandığı oturumda 5271 sayılı CMK"nın 150/3, 188/1. maddeleri uyarınca sanık müdafii hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3-) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinde değişiklik yapıldığından yeniden takdiri lüzumu,
4-) T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
5-) Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “eşit olarak” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.