21. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/498 Karar No: 2016/1215 Karar Tarihi: 04.02.2016
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/498 Esas 2016/1215 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2016/498 E. , 2016/1215 K. "İçtihat Metni"
Davacı, almakta olduğu maaşından yapılan kesintilerin her ay emekli maaşının ödenmesi gereken tarihten itibaren faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R Dava, emekli aylığından yapılan kesintinin faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, dava konusu edilen miktarın, davanın açılmasından sonra davacıya ödenmesi sonucunda davanın konusunun kalmadığı gerekçesiyle, esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK’nun 297. maddesinin 1. fıkrasında; mahkemelerce verilen kararların hangi hususları kapsayacağı belirtildikten sonra, aynı maddenin 2. Fıkrasında; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Somut olayda Mahkemece, her ne kadar, yargılama sırasında anapara alacağı davacıya ödenmesi sonucunda davanın konusunun kalmadığı kabul edilerek sonuca gidilmiş ise de; davacı, dava dilekçesinde faiz talebinde de bulunmuş olup, ödeme tarihine kadar doğacak faiz alacağı ile ilgili olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, taraflar yararına bozma nedenidir. Bozma nedenine göre davalı Kurumun temyiz gerekçeleri bu aşamada incelenmemiştir. O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine, 04.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.