Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9722 Esas 2019/18642 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9722
Karar No: 2019/18642
Karar Tarihi: 03.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9722 Esas 2019/18642 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. İlk olarak verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebi incelemeye tabii tutulmuş ve temyiz edilemez olduğu gerekçesiyle itiraz niteliğinde kabul edilerek dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesi kararlaştırılmıştır. Daha sonra mala zarar verme suçundan verilen hüküm, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet nedeniyle temyiz edilemez olarak reddedilmiştir. Son olarak hırsızlık suçundan verilen hüküm ise Anayasa Mahkemesi kararına uygun olarak uygulanması gereken hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesine karar verilerek temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 231/12. maddesi
- CMK'nın 264. maddesi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/9722 E. , 2019/18642 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafiinin istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.