MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 26/12/2016 tarih ve 2016/851-2016/678 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; Tedaş"ın özelleştirme kapsamına alınması ve müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi" akdedildiğini, davalının sözleşme öncesi gerçekleştirdiği işlemler nedeniyle abonenin istirdat istemine ilişkin... Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2005/506 E-2006/499 K sayılı kararına istinaden müvekkilinin icra dosyasına toplam 117.641,23 TL ödediğini, temyiz ve karar düzeltme taleplerine ilişkin harç ve masraflar için de 3.238,21TL sarf ettiğini, İşletme Hakkı Devir Sözleşmesinin 7.4. maddesi uyarınca davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, 120.879,44 TL"nin temerrüt tarihi olan 15.01.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı def"inde bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini, "İhale Şartnamesi ve Hisse Satış Sözleşmesi" hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, ayrıca davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; bozma dışında tutulan kısımlar kesinleştiği için bu kısımlar yönünden yeniden hüküm kurulmasına gerek olmadığı, temyiz onama harcı, karar düzeltme harcı ve para cezasına ilişkin harç tahsil müzekkerelerinin davacı tarafından ödendiği anlaşıldığından bu miktarlardan da davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle 117.641,23 TL"lik alacak yönünden yeniden karar vermeye yer olmadığına, 3.238,21 TL alacağın 15/01/2014 tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6.192,95 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.