Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13868 Esas 2019/18641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik eski hale getirme ve temyiz isteminin incelemesinde;
Sanığın, 19.01.2016 tarihli dilekçesindeki anlatımından eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/01/2016 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yüzüne karşı tefhim edilen hükmü, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 19.01.2016 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz istemi ile yerinde olmayan eski hale getirme talebinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Aynı eylemi birlikte gerçekleştirdikleri nedeniyle Denizli Çocuk Mahkemesi’nin 2015/94 Esas-2015/785 Karar sayılı dosyası ile yargılanan ve haklarındaki mahkumiyet hükümleri temyiz edilmeden kesinleşen suça sürüklenen çocuklar ... ve...’nun soruşturma aşamasındaki ifadelerinin dosya içerisinde bulunduğu, UYAP üzerinden yapılan incelemede ise bahse konu dosyanın gerekçeli kararında suça sürüklenen çocukların kovuşturma aşamasındaki beyanlarının yer aldığı, buna göre suça sürüklenen çocukların sanık ile benzer şekilde beyanda bulunarak her ne kadar atılı suçları kabul etmemiş iseler de olay günü öğlen saatlerinden kolluk görevlilerince yakaladıkları saate kadar sanık ile birlikte olduklarını beyan ettikleri, sanık ...’in ikrarı ve tanık ...’nin beyanları ile olay yerinde suça sürüklenen çocuk ...’un parmak izinin tespit edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın mahkumiyetine dair mahkemenin delilleri kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 03/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.