6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/26307 Esas 2015/12890 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/26307
Karar No: 2015/12890
Karar Tarihi: 03.03.2015

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/26307 Esas 2015/12890 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından hükümlü olduğunu belirlemiştir. Ancak, sanıklardan birinin hak yoksunluğuna hükmedilmesi TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası gereği sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiği, altsoyu dışındaki hak ve yetkilerinden ise cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Sanıkların diğer itirazları reddedilerek, TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması eleştirilerek, bu hususun bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak, TCK.nun 53, 3, 61/1 ve 58. maddeleri kararda geçmektedir.

8. Ceza Dairesi 2014/26307 E. , 2015/12890 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama
HÜKÜM : - Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından hükümlülük
- Sanık .. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması ve yakalanan silah sayısına göre TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahke menin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanıkların, suçun oluşmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salı- vermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 03.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.