Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8343 Esas 2019/4390 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında kazada yaralanan 1998 doğumlu mağdur ... adına uzlaşma teklifinin uzlaşma teklifini kabul veya redde yetkili velisi yerine ablası olan ...."a yapıldığı ve kendisinin uzlaşmak istemediğini bildirmesi sebebiyle sanığa da uzlaşma teklifinde bulunulmadan kamu davasının açıldığı, dolayısıyla uzlaşma teklifinin usulünce yapılmadığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri işletilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.