MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında: TCK.nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1 maddeleri uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası,
2-Sanık ... hakkında: TCK nun 86/2, 62/1, 52/2-4 maddeleri uyarınca 2000 TL adli para cezası


TÜRK MİLLETİ ADINA

Temyizin kapsamına göre sanık ..."ın, mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmü, müdafiinin temyizine hasren yapılan incelemesinde,
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ... ve mağdur ..."in aynı iş yerinde çalıştığı, mağdurun tuvaletin temizliğiyle de sorumlu bulunduğu, sanığın tuvaleti temiz bırakmaması nedeniyle taraflar arasında tartışma çıktığı, mağdurun sanıktan tuvaleti temizlemesini istediği, sanığın bunu kabul etmemesi üzerine, mağdurun, sanığın kolundan tutarak tuvalate sokmaya çalıştığı sanığa yumrukla da vurduğu, çevredekilerin araya girdiği, mağdurun elinden kurtulan sanığın üst katta bulunan bıçağı alarak, olay yerine tekrar geldiği, mağduru gögüs ve elinden hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı, diğer çalışanların araya girmesiyle eylemine son verildiği olayda, mağdurdan sanığa yönelen haksız tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alındığında, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerini düzenleyen TCK"nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, asgari oranda indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde 2/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin vasfa, eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK"nun 53. maddesindeki iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama, Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı Yasanın TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 08.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.