Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8342 Esas 2019/4389 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8342
Karar No: 2019/4389
Karar Tarihi: 02.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8342 Esas 2019/4389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum oldu. Ancak sanığın ifade vermediği sırada verilen kararın tebliğ edildiği adresin yanlış olduğu ve usulüne uygun olmadığı tespit edildi. Bu nedenle, sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edildi. Yargılama sonucunda, sanığın kusurlu olduğuna ve cezasının yetersiz olduğuna karar verilmiştir. Ancak kanuna aykırı bir hüküm nedeniyle, karar bozulmuş ve yeniden yargılama gerektirmeyen bir düzeltme yapılarak onanmıştır. Hükümde, TCK'nın 53/1-2-3 maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağı belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/8342 E. , 2019/4389 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3-6-7-8, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan zorunlu müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın duruşmada alınan ifadesi sırasında bildirdiği adresi olan .... Mah. 23003 Sk. No: 24/1 ..../... adresi yerine mernis adresi olan .... Mah. 10025 Sk. No: 36 İç kapı No: 01 .... adresine tebliğ edildiği ve tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla, sanığın öğrenmeyle yaptığı 25.11.2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edildiğinden tebliğnamedeki sanığın temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle ret talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna, katılan zorunlu müdafiinin ise cezanın yetersiz olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3 maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup sanık ve katılan zorunlu müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.