Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9752 Esas 2019/18634 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9752
Karar No: 2019/18634
Karar Tarihi: 03.12.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9752 Esas 2019/18634 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçu ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri vermiştir. Mala zarar verme suçundan kaynaklı mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi çocuğun temyiz hakkının bulunmaması nedeniyle reddedilmiştir. Ancak hırsızlık suçundan kaynaklı mahkumiyet hükmüne yönelik olarak çocuğun müdafiinin iki itirazı yerinde görülmüştür. İlk olarak, mahkemece çocuğun sosyal yönden incelenmeden hüküm kurulmuştur. İkinci olarak, çocuğun adli para cezasına hükmedilmesi durumunda bu cezanın hapse çevrilebileceği konusunda çocuğa ihtar verilmemesi hukuka aykırıdır. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/4. maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/9752 E. , 2019/18634 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I. Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II. Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 12-15 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılması gerekli olduğu halde, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106/4. maddesinde yer alan "Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez, bu takdirde on birinci fıkra hükmü uygulanır." şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak on sekiz yaşından küçük suça sürüklenen çocuk hakkında hapisten çevrilen adli para cezasının yerine getirilmemesi durumunda, hapse çevrileceğine dair ihtar yapılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.