Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5470 Esas 2018/609 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5470
Karar No: 2018/609
Karar Tarihi: 17.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5470 Esas 2018/609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkum edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Sanık hakkında daha önce bu suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı ve suçu işledikten sonra yapılan uygulamanın da yükümlülüklerinin ihlali nedeniyle devam etmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın yaşı nedeniyle cezasında %50 oranında indirim yapılması gerektiği ancak hükümde bu indirimin %33 oranında yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onaylanmıştır. Söz konusu kararda, TCK'nın 31/2 ve 31/3 maddeleri ile 191. maddenin 5. fıkrası ve 6545 sayılı Kanun'un 68. ve 85. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi detaylı bir şekilde ele alınmıştır.

10. Ceza Dairesi 2017/5470 E. , 2018/609 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının ve bu suç nedeniyle ilk olarak doğrudan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış olması nedeniyle de sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmayıp, bu suçtan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği cihetle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Nüfus kaydına göre 01.05.1997 doğumlu olan sanığın, suç tarihi olan 04.02.2012 tarihinde henüz 15 yaşını doldurmadığı halde, cezasından TCK’nın 31/2. maddesi uyarınca ½ oranında indirim yapılması gerekirken, TCK’nın 31/3. maddesi gereğince 1/3 oranında indirim yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322.maddesinin birinci fıkrasının 5.bendi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;Hüküm fıkrasının ikinci paragrafının hükümden çıkarılıp yerine " SSÇ suç tarihinde 12 yaşını bitirip 15 yaşını ikmal etmediğinden cezasından TCK" nın 31/2. maddesi gereğince 1/2 nispette indirim yapılarak 6 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA," ibaresinin ikinci paragraf olarak yazılması,
Hükmün üçüncü paragrafında yer alan "6 AY 20 GÜN" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine " 5 AY " ibaresinin yazılması,
Hükmün beşinci paragrafında yer alan "4000 TL" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "3000 TL " ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.