Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20219 Esas 2020/12084 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/20219
Karar No: 2020/12084
Karar Tarihi: 15.102020

Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20219 Esas 2020/12084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında hakaret ve yaralama suçlamalarıyla karar vermiştir. Yargılama sürecinde, mağdurun şikayetini geri çektiği için yaralama suçlaması reddedilmiştir. Sanığın yaralama eylemi, meşru müdafaa sınırları içinde kalmıştır ve ceza verilmesine yer olmadığı düşünülmüştür. Ancak, hükümle ilgili bir kanuna aykırılık olduğu belirtilerek, sanığa beraat kararı verilmesi gerektiği açıklanmıştır. Sonuç olarak, hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- TCK'nın 25/1. maddesi
- CMK'nın 223/2-d ve 223. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/2-d maddesi

4. Ceza Dairesi 2020/20219 E. , 2020/12084 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
1- Sanık ... hakkında yaralama ve hakaret suçlarına ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği,
2- Mağdur ...’nın 26/11/2014 tarihli duruşmada şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve yöntemince kamu davasına katılmaması karşısında, mağdur ...’nın sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca mağdur sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3- Sanık ... hakkında hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
a- Hakaret eylemine ve yükletilen suça yönelik katılan ...’nın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
b- Sanığın yaralama eyleminin, TCK"nın 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, CMK"nın 223. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından,"CMK"nın 223. maddesi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin çıkarılarak yerine "5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10 2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.