Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8338 Esas 2019/4381 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8338
Karar No: 2019/4381
Karar Tarihi: 02.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8338 Esas 2019/4381 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralamadan suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Mahkeme, hüküm fıkrasında sanığın hapis cezasının açıklanmasının geri bırakılmasına takdir edilmeyeceğine karar vermiştir. Ancak gerekçe kısmında ise sanığın hapis cezasının açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle kararda çelişki yaratıldığı gerekçesiyle sanığın temyiz itirazı kabul edilerek mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4, 53/6 ve CMK'nın 231. ve 321. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/8338 E. , 2019/4381 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Hüküm fıkrasında “Sanığın suçun işlenmesindeki özellikler ve asli kusurlu oluşu ile bir daha suç işlemeyeceği hususunda mahkememizce yeterli vicdani kanaat hasıl olmaması nedenleriyle verilen hapis cezasının 5728 Sayılı Yasa ile değişik 5271 Sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına takdiren yer olmadığına” karar verilmesine rağmen; gerekçe kısmında “Sanık hakkında, 1 kişinin yaralanması, suçun işlenmesindeki özellikler ile sanığın bir daha suç işlemeyeceği hususunda mahkememizce yeterli vicdani kanaat hasıl olması nedenleriyle verilen zarar dikkate alındığında, verilen hapis cezasının 5728 Sayılı Yasa ile değişik 5271 Sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermek gerekmiştir.” denilerek hüküm ile gerekçe arasında çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.