MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; Mahkumiyet
Sanık ... hakkında; Beraat

1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında “12.05.2009“ şeklinde yanlış gösterilen suç tarihinin, en aleyhe kabulle suça konu bononun icra takibine konu edildiği “17.03.2009“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanık hakkında, sanık ... ile iştirak halinde katılan adına bilgi ve rızası dışında sahte olarak düzenlenen suça konu bonoyu, icra takibine konu etmek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık ...‘ın savunmasında, suça konu bonoyu sanığa ciro ederek verdiğini bildirmesine karşın, bononun sanık ... alacaklı olarak gösterilmek suretiyle düzenlenmiş olması ve yine bu sanık tarafından icra takibine konu edilmesi; sanığın ise aşamalarda alınan savunmalarında, katılan ile kendisi arasında herhangi bir ticari ilişki bulunmadığını savunması karşısında, sanığın, diğer sanık ... ile iştirak halinde resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği sübuta erdiğinden mahkumiyeti yerine, hatalı gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.