MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıklar ..., ... ve ..."ın, mağdur ..."yu yaralama suçundan, 5237 sayılı TCK"nin 37/1., 86/2-3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davası nedeniyle, bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla; mahkemesince zamanaşımı süresince bir hüküm kurulması mümkün görülmüştür,
..."nun temyizinde hükmü yalnızca sanık sıfatıyla hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1) Sanığın mağdur ..."ı yaralama suçundan kurulan hükmün hükmün temyizen incelenmesinde,
Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1.maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanığın mağdur ..."i yaralama suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde,
Sanığın yaralama eylemini 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f-4. maddesi kapsamında silahtan sayılan sandalye ile işlemesi nedeniyle sanık hakkında TCK"nin 86/3-e. maddesi ile tahrik uygulamasına yönelik mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamenin (1) ve (2) numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre 53/1-c. maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarının bu konu ile ilgili kısmının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e. bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkûm oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c. maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.


















.