Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/110 Esas 2018/3246 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/110
Karar No: 2018/3246
Karar Tarihi: 08.03.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/110 Esas 2018/3246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak temyiz başvurusunun süresi ve suç tarihi, 6352 sayılı Kanunun geçici 1-b maddesi uyarınca adlî para cezasını ya da üst sınırı beş yıldan fazla olmayan hapis cezasını gerektiren bir suça ilişkin olduğu için bu kanunun uygulanma imkanı bulunmamıştır. Ayrıca, hüküm açıklamasının geri bırakılması kararında kanuna uygun olmayan bir gerekçe gösterilmiş ve cezaların belirlenmesinde TCK'nın ilgili maddeleri göz ardı edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuş ve yargılama esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle detaylandırılabilir:
- 6352 sayılı Kanunun geçici 1-b maddesi: Basın ve yayın yoluyla ya da sair düşünce ve kanaat açıklama yöntemleriyle işlenmiş suçlar için adlî para cezası ya da üst sınırı beş yıldan fazla olmayan hapis cezası öngörülür.
- 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 84. maddesi: Sulh ceza mahkemelerinde verilen kararlara Yargıtay incelemesinde sadece görev nedeniyle bozma kararı verilebilir.
- TCK'nın 51/3 maddesi: Cezası ertelenen

18. Ceza Dairesi 2016/110 E. , 2018/3246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 31/12/2011 tarihine kadar, basın ve yayın yoluyla ya da sair düşünce ve kanaat açıklama yöntemleriyle işlenmiş olup; temel şekli itibarıyla adlî para cezasını ya da üst sınırı beş yıldan fazla olmayan hapis cezasını gerektiren bir suça ilişkin 6352 sayılı Kanunun geçici 1-b madde ve fıkrasının uygulanmasının mümkün olması karşısında, suç tarihinin 1.10.2012 olduğu gözetildiğinde 6352 sayılı Kanunun geçici 1-b maddesinin somut olayda uygulanma imkanının bulunmadığı ayrıca 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 84. maddesinin altıncı fıkrasında yer alan “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, sulh ceza mahkemelerince verilen kararlardan Yargıtay incelemesinde olanlar hakkında sadece görev nedeniyle bozma kararı verilemez.” hükmü de gözetilerek tebliğnamedeki bu yöndeki bozma sebeplerine iştirak edilmeyerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Seçimlik yaptırım öngören hakaret suçunda, hapis cezasının tercih edilme gerekçesinin belirtilmemesi,
2- Adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının suç tarihi itibariyle CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, kanuna uygun olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nın 51/3 maddesi gereğince belirlenen denetim süresinin verilen cezadan az olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, Üst Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’nun temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.