ESAS NO : ...
KARAR NO :...
T.C.
YARGITAY
... Hukuk Dairesi
ESAS NO : ...
KARAR NO : ...

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ :...
TARİHİ : 17/04/2014
NUMARASI : 2013/117-2014/70
DAVACI :...
DAVALI : ...

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı tarafından kesilen 15.03.2013 tarihli 16.793,34 TL bedelli faturanın haksız olarak tanzim edildiğini, müvekkilinin bu faturaya noter kanalı ile itiraz ettiğini ve faturayı iade ettiğini, ancak fatura bedelinin davalı tarafından yasa ve sözleşmeye aykırı olarak tahsil edildiğini ileri sürerek 16.793,34 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, bağıtlanan sözleşmeye aykırı olarak davacının taahhütlerini yerine getirmediğini, sözleşmenin müvekkili tarafından feshedildiğini, dava konusu faturanın sözleşmenin 16. maddesi uyarınca cezai şart olarak tahsil edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasında bağıtlanan 17.06.2010 tarihli sözleşmenin davalı şirket yetkilisinin 11.03.2013 tarihli e-maili ile feshedildiği, bu hususun tarafların da kabulünde bulunduğu, davalı tarafın fesih sonrasında “Auto Araç Çıkarma Bedeli” açıklamalı 15.03.2013 tarihli 16.793,34 TL bedelli faturayı davacıya gönderdiği, ancak bu faturanın davacı tarafından noter kanalı ile iade edildiği, fakat fatura bedelinin sözleşmenin 8. maddesi uyarınca davacının banka hesabından çekilerek 21.03.2013 tarihinde tahsil edildiği, davalı tarafın fatura içeriğine aykırı olarak esasen tahsil edilen fatura bedelinin cezai şart olduğunu savunduğu, sözleşmenin 16. maddesine göre davalının cezai şart talebine hak kazanabilmesi için hem üç ay süreyle yakıt alınmaması hem de taşıtlar üzerindeki ünitelerin davalı yana teslim edilmemesinin gerektiği, ancak taşıtlar üzerindeki ünitelerin davalı yana teslim edildiğinin tarafların kabulünde olduğu, bu sebeple davalı yanın cezai şart talebine hak kazanmadığı, ödenen fatura bedelinin ödeme tarihi olan 21.03.2013 tarihinden itibaren yürütülecek avans faizi ile birlikte istirdadının gerektiği, davanın istirdat istemine ilişkin bulunduğu, davacının % 20 tazminat isteminin yasal dayanağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
(1) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
(2) Davacı vekili dava dilekçesinde talep ettiği alacağa ticari faiz yürütülmesini talep etmiştir. Yasalarda ticari faiz adı altında bir faiz türü bulunmadığından bunun yasal faiz olarak kabul edilmesi gerekmektedir. Bu sebeple mahkemece hüküm altına alınan alacağa talep aşımı olacak şekilde avans faizi yürütülmesine karar verilmesi doğru olmadığı gibi, davacı tarafından davalıya çekilen 25.03.2013 tarihli ihtarname ile yeni bir atıfet süresi tanındığı gözetilmeden 21.03.2013 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıdaki (1) nolu bend uyarınca davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bend uyarınca hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.





Aslı gibidir.
Karşılaştırıldı. T.G