Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/2583 Esas 2016/7687 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2583
Karar No: 2016/7687
Karar Tarihi: 29.03.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/2583 Esas 2016/7687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesi için dava açmıştır. Yerel mahkeme kısmi olarak davayı kabul etmiş, ancak Daire, gece vardiyası fazlası çalışma süresi ve yıllık fazla çalışma süresi konusunda görüş belirtmeden kararı bozmuştur. Mahkeme, kararın doğrultusunda, ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazandığı ancak fazla çalışma ücret alacağı olmadığı gerekçesiyle ulusal bayram ve genel tatil ücret istemini kabul etmiş, ancak fazla çalışma istemini reddetmiştir. Temyiz edilen karar HMK'nun 298/2. maddesi uyarınca gerekçe ile hüküm sonucu arasında çelişki olduğundan bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nun 298/2. maddesi: Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.
- İçtihadı Birleştirme Kararı: Gerekçeli kararın hüküm sonucuna aykırı olması durumunda hüküm bozulabilir.

9. Hukuk Dairesi 2016/2583 E. , 2016/7687 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafça temyizi üzerine Dairemizin ........ E. ..... K. ve.... tarihli kararı ile "Davalı işverene ait işyerinde iki vardiya şeklinde çalışıldığı, davacının ise, bir hafta gece takip eden hafta gündüz vardiyasında çalıştığı, gece vardiyasının 20.30-9.00 saatleri arasında gerçekleştiği, buna göre günlük 12,5 saatlik çalışmadan 1,5 saatlik ara dinlenmenin mahsubu ile 11 saatlik çalışma yapıldığı, gece çalışmasında günlük 7,5 saati aşan 3,5 saatlik fazla çalışma yapıldığı anlaşılmakta olup, gece vardiyasında günlük yedibuçuk saati aşan kısmın fazla çalışma olduğu ve bunun varsa, yıllık 270 saati aşan kısmına fazla çalışma olarak hükmedilebileceği" gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Bozma sonrası Mahkemece bozma kararı doğrultusunda iş sözleşmsi değerlendirilerek davacının ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazandığı, fazla çalışma ücret alacağının olmadığı gerekçesi ile ulusal bayram ve genel tatil ücretin isteminin kabulüne, fazla çalışma isteminin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine göre “ Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” Duruşmada tefhim edilen ve hükmün esasını teşkil eden hüküm özeti ile gerekçe arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma nedenidir.
Mahkemece gerekçeli kararın hüküm sonucunda 833,45 TL ulusal bayram ve genel tatil alacağının kabul edilmesine rağmen duruşmada tefhimedilen kısa kararda bu istem hakkında karar verilmeyerek kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması anılan içtihat ve usul kuralına aykırıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.