Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4978 Esas 2018/3241 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4978
Karar No: 2018/3241
Karar Tarihi: 08.03.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4978 Esas 2018/3241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında sanığın suçlu olduğuna karar verilmiştir. Bununla birlikte, TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca sanığın cezasının koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğunu gerektiren şekilde düzenlenmesi yerine, tüm haklarından koşullu salıverme tarihine kadar yoksun kılınması kararına varılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı kalmamıştır. Bu nedenlerle, kararın düzeltilerek onanmasına oybirliğiyle karar verilmiştir. Kanun maddeleri açıklamak gerekirse: TCK'nın 53/1-c maddesi yönünden sanığın koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğunu gerektiren şekilde düzenlenmesi gerektiği ve TCK'nın 53/1-b maddesi yönünden hak yoksunluğu uygulanma olanağı olmadığı belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2016/4978 E. , 2018/3241 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
2-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.