Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/872 Esas 2020/2491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet (hükmün açıklanmasının geri bırakılması)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda suça sürüklenen çocuğa verilen 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 168/1,31/3 ve 62.maddeleri gereğince 11 ay 3 gün hapis, yine aynı Kanun’un 116/1,31/3 ve 62/1 gereğince 3 ay 10 gün hapis cezasının 11.01.2018 tarihli ve 2017/247 Esas, 2018/11 Kararı ile CMK’nın 231 maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve bu kararın yetkili Ağır Ceza Mahkemesince reddedildiği,ancak suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından söz konusu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı tekrar istinaf talebinde bulunması üzerine mahkemece 12.02.2018 tarihli Ek karar ile istinaf talebinin reddine karar verildiği, istinaf talebinin reddine dair ek kararın suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun reddine dair 27.03.2018 tarihli ve 2018/921 Esas, 2018/922 sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından sunulan 04.11.2019 günlü dilekçeyle “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca istinaf mahkemesi kararlarının temyiz edilebilir hale geldiğinden bahisle dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilebilecek nitelikte olmadığından temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 18.11.2019 tarihli ve 2017/247 Esas, 2018/11 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;

İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçlardan dolayı suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kurulan 11.01.2018 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun reddine dair verilen 27.03.2018 tarihli
hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık, gerekse aynı Kanun’un 116/1 .maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçlarının 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 18.11.2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 12.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.