Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8232 Esas 2019/4346 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/3-b, 52/1-2, 4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiin, sanıkların kusurunun olmadığına, soruşturma aşamasında alınan bilirkişi raporunda da bu durumun açık olduğuna, olay mahallinde keşif yapılmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, katılanın iş mahkemesinde dava açması nedeniyle sanıkların zararı gidermesinin mümkün olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında taksirle yaralama suçunda hüküm kurulurken uygulama kanun maddesi olan TCK’nın 89/1. maddesi gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki ""120 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinden önce gelmek ‘’TCK’nın 89/1 maddesi gereğince‘’ ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.