13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/40031 Karar No: 2016/821 Karar Tarihi: 19.01.2016
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/40031 Esas 2016/821 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2015/40031 E. , 2016/821 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile Türkiye ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ...Tüketici Mahkemesinden verilen 30/09/2015 gün ve 2014/1865-2015/1922 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı davalı bankadan tüketici kredileri kullandığını, fazlaya ilişkin hakkını saklı tutarak kredi nedeniyle kesilen 100 TL nin yasal faizi ile birlikte iadesine karar verilmesini talep etmiş, daha sonra bedeli artırmıştır. Davalı davanın reddini dilemiştir. Mahkemece davanın kabulüyle 100 TLsinin dava tarihinden itibaren, 447 TL sine ise ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 62,57 TL harcın istek halinde iadesine, 19/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.