MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine, ... ve ... Mahallesi Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil davasının kabulüne dair Van 2. Asliye Hukuk Hâkimliğinden verilen 23.06.2009 gün ve 276/304 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı, satın alma ve kazanmayı sağlayan zilyetlik nedeniyle dava dilekçesinde mevkii ve sınırları yazılı taşınmazın adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, dava konusu taşınmazın mera olduğunu açıklayarak, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı ... vekili, nizalı taşınmazın... deresi olarak tespit dışı bırakıldığını bildirerek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmak suretiyle davanın kabulüne, teknik bilirkişinin 25.5.2009 tarihli rapor ve krokisinde A harfi ile gösterilen 1583,27 m2 taşınmaz bölümünün davacı adına tesciline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın kabulüne ilişkin ilk hüküm davalı Hazine vekilinin temyizi ile Dairemizin 15.7.2008 tarih, 3659 Esas ve 3970 Karar sayılı ilamı ile özet olarak; mahkemece yapılan araştırma ve incelemenin hüküm vermeye yeterli olmadığı, dava konusu taşınmazın mera ve dere yatağı olduğu ileri sürülmüş olmasına rağmen bu husus üzerinde durulmadığı, kadim ve tahsisli mera araştırması yapılmadığı, taşınmazın bulunduğu yere ait dava tarihinden en az 20 yıl öncesine ait hava fotoğraflarının ve komşu parsellere ilişkin kadastro tutanak ve dayanaklarının getirtilerek keşifde uygulanmadığı, dava konusu taşınmazın tapuya kayıtlı olup olmadığının tespit edilmediği, öte yandan davacının dava dışı 313 parseli tapuda 2.5.2003 tarihinde satın alması ve davalı yerdeki ağaçların da 2 ila 6 yaşlarında olması nedeniyle, davalı yerdeki zilyetliğinin çaplı taşınmazın satın alındığı tarihte başlayıp, başlamadığı hususlarının değerlendirilmesi gereğine işaret edilmek suretiyle bozma sevk edilmişti. Mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Niza konusu taşınmazın tahsisli mera olup olmadığı ve tapuya kayıtlı bulunup bulunmadığı hususunda araştırma yapılmamıştır. Ayrıca dava konusu taşınmazınbulunduğu yere ait bir kısım hava fotoğraflarının getirtildiği bildirilerek mahallinde keşif yapılmış ise de, kadastro teknisyeni bilirkişinin hava fotoğraflarının uygulanması yönünden yetersiz ve denetime elverişsiz bulunan raporu hükme esas alınmıştır. Uyulan bozma ilamında da belirtildiği üzere bir taşınmazın kullanım süresi ve niteliğinin en iyi belirlenme yöntemi hava fotoğraflarıdır. Bu hava fotoğraflarının dava tarihinden önceki geçmiş yıllara ait en az iki ayrı zamana ilişkin olması gerekir.Şu halde mahkemece yapılacak iş; bu konuda sağlıklı bir yargıya ulaşmak için tespit dışı bırakılma tarihi olan 1975 yılından sonra dava tarihine göre en az 20-25 yıl öncesine ait hava fotoğraflarının getirtilmesi, öğretim üyesi seviyesinde Ziraat Fakültesi Toprak Bölümünden bir ziraat mühendisi, jeolog ve uzman bilirkişi jeodezi ve fotoğrametri mühendisinin yeniden yapılacak keşifte dinlenilmesi, yeminlerinin yaptırılması, yer gösterme ve harita uygulaması bakımından bir harita mühendisi veya teknik bilirkişinin birlikte götürülmesinin düşünülmesi, varsa tahsisli mera kayıtları kapsamında kalıp kalmadığının tespiti, uzman bilirkişilerden taşınmazın gerçek niteliği, kullanım süresi ve zilyetliğin ne zaman başladığının belirlenmesine yönelik gerekçeli denetime açık rapor ve krokilerin alınması, uyuşmazlık konusu taşınmazın tespit dışı bırakılma tarihindeki niteliği ve belirlenecek niteliği gözönüne alınarak kazanma koşullarının oluşup oluşmadığının tespiti ile tüm delillerin birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesidir. Bozmaya uyulduğu halde eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve yasa hükümlerine uygun bulunmayan hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.