Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/5851 Esas 2016/1803 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5851
Karar No: 2016/1803
Karar Tarihi: 30.03.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/5851 Esas 2016/1803 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık çantasında bulunan 26 adet tabletin, uyuşturucu madde olarak kabul edilmesine olanak bulunmayan \"clonazepam\" isimli bir aktif madde içerdiği tespit edildi. Ancak, mahkeme sanığın suçsuzluğunu göz önünde bulundurmadan onu \"kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma\" suçundan mahkûm etti. Sanığın temyiz itirazları kabul edilerek, hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nın 188. maddesi, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle İlgili Kanun, 1961 sayılı Tek Sözleşmesi'nin 1 ve 2 numaralı cetvelleri ve Bakanlar Kurulu kararları.

20. Ceza Dairesi 2015/5851 E. , 2016/1803 K.
"İçtihat Metni"

Mahkeme : (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Suçlar : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İzmir Kriminal Polis Laboratuvarı’nın 24/06/2008 tarihli raporuna göre sanığın çantasında ele geçirilen 26 adet tabletin “clonazepam” aktif maddesi içeren Rivotril isimli ilaç olduğu, “clonazepam” isimli maddenin 5237 sayılı TCK’nın 188. maddesinin 4. fıkrasında, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’da, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle İlgili Kanun’da, uyuşturucu maddelere dair 1961 sayılı Tek Sözleşmesi’nin 1 ve 2 numaralı cetvellerinde, 2313 ve 3298 sayılı Kanunların verdiği yetki uyarınca çıkarılan Bakanlar Kurulu kararlarında sayılan uyuşturucu ve uyarıcı maddeler arasında yer almaması nedeniyle uyuşturucu veya uyarıcı madde olarak kabul edilmesine olanak bulunmadığı, bu maddenin “kullanmak amacıyla bulundurulmasının” suç oluşturmayacağı gözetilmeden, sanığın unsurları oluşmayan atılı suçtan beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 30/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.