Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8015 Esas 2019/4332 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2-b, 52. maddeleri uyarınca 2,700 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Kütahya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2016 tarihli ve 2015/575 esas, 2016/400 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Aynı sanık hakkında aynı fiil nedeniyle ... 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/02/2016 tarihli ve 2015/500 esas ve 2016/76 karar sayılı dosyası kapsamında hüküm verilmiş olması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesinde yer alan "Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir." hükmü gereğince açılmış olan ikinci davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği belirtilerek 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08/11/2018 gün ve 94660652-105-33-5081-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosyaların içeriğine göre, sanık ..."ın 13/10/2014 tarihinde taksirle yaralama suçunu işlediği, bu olay ile ilgili olarak ... Cumhuriyet Başsavcılığının 23/10/2015 tarihli ve 2015/9806 sayılı iddianamesiyle sanık hakkında taksirle yaralama suçundan dolayı açılan dava sonunda, ... 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2016 tarihli ve 2015/575 esas, 2016/400 sayılı kararı ile yüklenen suçun sübuta erdiği kabul edilerek, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2-b ve 52. maddeleri uyarınca 2700 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararın 27/05/2016 tarihinde kesinleştiği, ancak aynı eylem nedeniyle ... Cumhuriyet Başsavcılığının 29/01/2015 tarihli ve 201444220 soruşturma, 2015/889 esas, 2015/746 sayılı iddianamesiyle açılan davada, Kütahya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/02/2016 tarihli ve 2015/500 esas, 2016/76 sayılı kararı ile sanığın TCK"nın 89/1, 89/2-b, 52/2-3. maddeleri uyarınca 2700 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın 11/02/2016 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesinde yer alan, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine kararı verilir” şeklindeki düzenleme karşısında, aynı fiil nedeniyle aynı sanık hakkında ikinci kez hüküm kurulamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, ... 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2016 tarihli ve 2015/575 esas, 2016/400 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık ...’ın mahkumiyetine yönelik hüküm fıkrasının, “1- Sanık hakkında aynı fiil nedeniyle daha önceden açılmış bir dava ve verilmiş bir hüküm bulunduğu anlaşıldığından, ikinci defa açılan davanın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesi gereğince REDDİNE, 2- Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına,” şeklinde DÜZELTİLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.