Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1234 Esas 2019/3991 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1234
Karar No: 2019/3991
Karar Tarihi: 30.05.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1234 Esas 2019/3991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 26.04.2018 tarihli kararda sanığın, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan TCK’nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesi'nin verilen hükümü temyiz talebini reddettiği, ancak kararda bazı hukuka aykırılıklar tespit edildiği ve bunların düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Bu hukuka aykırılıkların ise gerekçeli karar başlığında suç tarihinde yanlışlık yapılması ve duruşmada kaydedilen savunmanın yargılama gideri olarak sanığa yüklenmesi olduğu ifade edilmektedir.
Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2, 62, 53 ve 58/9. maddeleri: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu düzenler.
- TCK'nın 63. maddesi: Ceza miktarının belirlenmesinde göz önünde bulundurulacak hususları sıralar.
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5. maddesi: Terör eylemleri ve terör örgütlerine karşı alınacak tedbirleri belirler.
- CMK'nın 302/1. maddesi: Temyiz başvurusunun reddedilmesi veya kabul edilmesi gerektiği durumları açıklar.
- CMK'nın

16. Ceza Dairesi 2019/1234 E. , 2019/3991 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.04.2018 tarih ve 2016/230 – 2018/108 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “26.07.2016” yerine, 26.12.2016 olarak gösterilmesi,
2- Duruşmada Segbis vasıtasıyla kaydedilen savunmasına ilişkin Segbis çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişiye ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMK"nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan gerekçeli karar başlığından “26.12.2016” ibaresi çıkartılarak yerine “26.07.2016” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım bütünüyle çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdiği 18,55 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazineye gelir kaydında” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.