Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10939 Esas 2018/3459 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10939
Karar No: 2018/3459
Karar Tarihi: 10.05.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10939 Esas 2018/3459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafın açtığı taşınır mal ve alacak davasına Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından kısmen kabul edilmiş ve 1.875,00 TL tutarında tahsilat kararı verilmiştir. Ancak bu miktar, HUMK’nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, davacının temyiz istemi HUMK 432/4 maddesi uyarınca reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK 427/2. madde: Miktar veya değeri 1.000,00 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir.
- HUMK 432/4. madde: Temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemi, mahkemece ya da Yargıtay tarafından reddedilir.

11. Hukuk Dairesi 2016/10939 E. , 2018/3459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/01/2015 gün ve 2014/812-2015/38 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 27/01/2015 tarihi itibariyle 2.085,00 TL"dir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.875,00 TL’nin tahsiline karar verilmiştir. Bu itibarla, mahkemece kabul edilmeyen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır.
HUMK 432/4 madde ve fıkrası ile 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden, davacının HUMK 432/4"üncü maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.