213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3921 Esas 2018/9162 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3921
Karar No: 2018/9162
Karar Tarihi: 15.11.2018

213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3921 Esas 2018/9162 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karabük Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından, sanık hakkında \"sahte fatura düzenleme\" suçundan açılan kamu davasında, belgenin herhangi bir vergisel işlemde kullanılmamış olması nedeniyle, sahte düzenlenen belgenin fotokopiden ibaret olması ve aldatıcılık niteliği bulunmaması sebebiyle, sanığın suça ilişkin beraat kararı alındığı ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmektedir. Ancak sanığın düzenlediği ve kabul edilen faturanın herhangi bir vergisel işlemde kullanılmamış olmasına rağmen, bu fiilin özel belgede sahtecilik suçu kapsamında kalabileceği, ancak belgenin fotokopiden ibaret olması nedeniyle hukuki sonuç doğurmayacağı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı için suç unsurlarının oluşmadığı sonucuna varılmıştır. Sanık hakkında mahkumiyet hükmüne karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, sanık durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hükmün 1412 sayılı CMUK'nin

11. Ceza Dairesi 2016/3921 E. , 2018/9162 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat
Sanık ... hakkında mahkumiyet

A) Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
Karabük Cumhuriyet Başsavcılığının 17.05.2010 tarih ve 2010/1114 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında "sahte fatura düzenleme" suçundan açılan kamu davasında, atılı suça ilişkin olarak sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmamakta ise de; suça konu belgenin herhangi bir vergisel işlemde kullanılmadığının anlaşılması karşısında, sanığın fiilinin 5237 sayılı TCK"nin 207/1. maddesinde tanımlanan özel belgede sahtecilik suçu kapsamında kalacağı, ancak sahte düzenlenen belgenin fotokopiden ibaret olması nedeniyle hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmaması ve aldatıcılık niteliği bulunmaması nedeniyle bu suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, katılan kurum vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sonucu bakımından doğru olan hükmün istem gibi ONANMASINA,
B)Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
1-Sanığın düzenlediği iddia ve kabul olunan 25.12.2008 tarihli faturanın herhangi bir vergisel işlemde kullanılmadığının anlaşılması karşısında, fiilin 5237 sayılı TCK"nin 207/1. maddesinde tanımlanan özel belgede sahtecilik suçu kapsamında kalacağı, ancak sahte düzenlenen belgenin fotokopiden ibaret olması nedeniyle hukuki sonuç doğurmayacağı ve aldatıcılık niteliğinin bulunmayacağı, bu durumlara bağlı olarak bu suçun da unsurları itibarıyla oluşmayacağı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de; hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.