Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7207 Esas 2019/4315 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, katılan ..."a idaresindeki at arabasıyla çarparak katılan ..."ın kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği iddiası ile kamu davası açıldığı, mahkeme tarafından 18/12/2014 tarihinde Adli Tıp Kurumundan alınan raporda “Mağdurda meydana gelen sağ femur şaft kırığının düşme, düşürülme, itme yada sert ve künt bir cismen direkt havalesiylede oluşabileceği bunlar arasında tıbben bir ayrım yapılmasının mümkün olmadığı”nın belirtildiği, yine mahkeme tarafından 27/01/2015 tarihinde trafik bilirkişisinden alınan raporda, sanığa kusur izafe edilemeyeceğinin belirtildiği, dosya kapsamında sanığın katılan ..."a çarptığına ilişkin katılan ..."ın kendi görgüsü ve bilgisine dayanmayan beyanından başka bir delil veya olayı gören tanık bulunmadığı ve sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği değerlendirildiğinde, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirinde isabetsizlik bulunmadığından; tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.