11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/11132 Karar No: 2018/3455 Karar Tarihi: 10.05.2018
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11132 Esas 2018/3455 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, müşteri ile nakliye şirketi arasında ev eşyalarının taşınması konusunda yapılan sözleşme sonucu meydana gelen trafik kazası sonucu ev eşyalarının kullanılamaz hale gelmesi ve tazminat davasıyla ilgilidir. Mahkeme, taşıyıcının eşyanın ziyanı halinde hasarından sorumlu olduğunu, hasarın trafik kazası nedeniyle oluştuğunu, eşyanın tamamen hasarlanması halinde hasarsız değerini tanzim etmesi gerektiği ayrıca taşıma ücretinin sorumluluğunu üstlendiğini kabul ederek, davanın kabulüne karar verdi. Temyizinde, davacı avans faizine hükmedilmesi gerektiğini belirtti. Mahkeme, ticari işlerde avans faizine hükmedilmesi gerektiğine yönelik kanun maddelerini (TTK 3. ve 19/2) hatırlatarak, kararın bu yönünün düzeltilerek onanmasına karar verdi. Kanun maddelerinde, ticari işlerde yapılan anlaşmalarda avans faizi uygulanması gerektiği belirtilmektedir.
11. Hukuk Dairesi 2016/11132 E. , 2018/3455 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/06/2016 tarih ve 2014/1788-2016/501 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkili ile davalı nakliye şirketinin ev eşyalarının İzmir"den Gaziantep"e taşınması konusunda 03/08/2013 tarihli sözleşme ile anlaştıklarını, eşya taşıma sigortası yapıldığı söylenerek 03/08/2013 tarihinde 35 EPZ 91 plakalı araca tüm ev eşyalarının taşınmak üzere yüklendiğini, 04/08/2013 tarihinde araç sürücüsünün seyir halinde bulunan başka bir araca arkadan çarpması neticesinde meydana gelen kazada ev eşyalarının tümünün kullanılmaz hale geldiğini, eşyaların müvekkiline hasarlı olarak teslim edildiğini, Gaziantep 1.Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2013/38 D.iş sayılı dosyası ile bilirkişi marifetiyle delil tespiti yapılarak eşyalardaki hasar bedelinin toplam 26.190,00.-TL olduğunun ve tamiratının mümkün olmadığının tespit edildiğini belirterek 26.190,00 TL hasar bedeli ve 3.250,00 TL taşıma bedeli olmak üzere toplam 29.440,00 TL alacak bedelinin 03/08/2013 sözleşme tarihinden itibaren, 460,00 TL delil tespiti masraflarının ise 02/09/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davaya cevap vermemiştir. Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, taşıyıcının eşyanın teslim alınmasından, teslim edilmesine kadar geçen süre içinde eşyanın ziyanı halinde hasarından sorumlu olduğu, hasarın trafik kazası nedeniyle oluştuğu, eşyanın tamamen hasarlanması halinde hasarsız değerini tanzim etmesi gerektiği ayrıca taşıma ücretininden de sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 29.440,00.-TL taşıma işinin yapıldığı 03/08/20132 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, tespit giderlerinin ise yargılama giderlerine dahil edilmesine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. 1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Taşıma sözleşmeleri 6102 sayılı TTK’nın 4. maddesi uyarınca ticari iş mahiyetinde olup, ticari işlerde aynı kanunun 3. ve 19/2. maddeleri uyarınca avans faizine hükmedilmesi gerekir. Bu nedenle mahkemece kabul edilen miktara avans faiz uygulanması gerekirken yasal faize hükmedilmiş olması doğru görülmemiş ise de bu husus bozmayı gerektirmediğinden davacı vekilinin buna yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile kararın bu yönüyle düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair itirazlarının reddine (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. maddesindeki "yasal faiz" ibaresinin çıkartılarak yerine “avans faiz” yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.