Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11551 Esas 2018/4573 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11551
Karar No: 2018/4573

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11551 Esas 2018/4573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın verilen cezanın sonuna kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması kararı verilmemiştir. Bu nedenle verilen hükümler bozulmuş ve sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması kararı verilmesi gerektiği anlatılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/1. maddesi (a), (c), (d) ve (e) bentleri ve aynı maddenin 2. ve 3. fıkraları.

13. Ceza Dairesi 2016/11551 E. , 2018/4573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın mernis adresine tebligat çıkarıldığı ancak bu adresin yıkılmış olduğundan tebligatın iade edildiği, tespit edilen "Yenimahalle ...rsokak No:10 .....Konya adresinde " tebligat kanunun 21’nci maddesine göre tebliğ yapıldığı ve kararın kesinleştirildiği, usulüne aykırı olarak kesinleştirilen karara karşı sanığın 05.05.2014 tarihinde öğrenme üzerine verdiği dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçlar dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezalarıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.