Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10410 Esas 2019/18573 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10410
Karar No: 2019/18573
Karar Tarihi: 03.12.2019

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10410 Esas 2019/18573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu nedeniyle sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Dosya incelendiğinde, suç tarihi itibariyle sanığın sabıkası bulunmadığı ancak takdiri indirim, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına gerek olmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, dosya incelenirken dikkate alınması gereken iki hususun olduğu belirtilerek, sanığın suç konusunda pişmanlığının olmadığı ve ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu bir kanaat oluşmadığı ifade edilmiştir. Temyiz itirazları incelendiğinde ise, değiştirilen CMK madde numarası ve uzlaştırma hükümlerinde meydana gelen değişiklikler nedeniyle dosyanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Hükmün gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturduğu belirtilerek, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının yerinde olduğu sonucuna varılmış ve hüküm BOZULMUŞTUR.
TCK'nın 62, 50, 51 ve CMK'nın 231. maddeleri: Sanık hakkında takdiri indirim, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümleri değerlendirilirken, sanığın suçtan dolayı pişmanlığının görülmediği, suçlunun kişiliği ve ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı şeklindeki gerekçelerle yazılı şekilde

2. Ceza Dairesi 2019/10410 E. , 2019/18573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihi itibariyle sabıkası bulunmayan sanık hakkında TCK’nın 62, 50, 51 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmama sebebi olarak gösterilen “sabıkalı oluşu” şeklindeki gerekçe yerinde değil ise de; sanık hakkında takdiri indirim, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümleri değerlendirilirken, sanığın suçtan dolayı pişmanlığının görülmediği, suçlunun kişiliği ve ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı şeklindeki gerekçelerle yazılı şekilde uygulama yapılmasında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki 2 numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
Hükmün gerekçesinde, “suçun işleniş biçimi, suç konusunun değer ve önemi ile sanığın kast ve saiki” gerekçe gösterilerek temel cezanın alt sınırdan tespit edildiği belirtildiği halde, sanığın 6 ay hapis ve 20 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.