Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9757 Esas 2018/3997 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/9757
Karar No: 2018/3997
Karar Tarihi: 20.02.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9757 Esas 2018/3997 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/9757 E.  ,  2018/3997 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    AVUKAT ...
    DAVALILAR : 1- ... ADINA VEKİLİ
    AVUKAT ...
    2- ALMİRA TEMİZLİK ÖZ. SAĞ. VE SOS. HİZ. YEM. BİLG. İLAÇ TİC. LTD. ŞTİ. ADINA VEKİLİ AVUKAT ...
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankaya ait işyerinde 23.11.2005-14.09.2012 tarihleri arasında değişik altişveren bünyesinde temizlik, götür getir ve çay işlerinde çalıştığını, müvekkilinin fazla çalışma ücretinin yatırılmaması ve cumartesi günlerinin yıllık izninden sayılmasından dolayı iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, genel tatil, fazla çalışma ve aylık ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalılar Cevabının Özeti:
    Davalılar vekilleri; ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık söz konusudur.
    Somut olayda mahkemece davacının asgari ücretle çalıştığı kabul edilmiştir. Nitekim dosyada kapsamında mevcut olan imzasız ücret bordroları da asgari ücret üzerinden düzenlenmiştir. Ancak davalı tarafça dosyaya sunulan banka dekontlarında davacıya yapılan maaş ödemelerinin bir kısmı asgari ücretin üstünde olup , davalı taraf, bankaya yatan aylık ücreti aşan ödemelerin fazla çalışma karşılığı olduğunu savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, aylık ücreti aşan ödemeler toplamının fazla çalışma alacağından mahsubuna göre alternatifli hesaplama yapılmış ve mahkemece söz konusu mahsup işlemi dikkate alınmaksızın fazla çalışma ücreti alacağına karar verilmiş ise de; davalı tarafça dosyaya sunulan banka dekontlarına göre aylık ücreti aşan bir kısım ödeme olduğu sabit olup, davalı işverence söz konusu ödemelerin fazla çalışma karşılığı olduğu ileri sürüldüğünden fazla ödemenin, davacının hak kazandığı fazla çalışma alacağından mahsubu gerekirken mahkemece bu husus dikkate alınmadan karar verilmiş olması isabetsizdir .
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 20.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.










    F.K.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.