2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5407 Karar No: 2019/18558 Karar Tarihi: 03.12.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5407 Esas 2019/18558 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanıkların hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları nedeniyle mahkumiyetleri kararlaştırılmıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurularak, sanıkların hak yoksunluklarının uygulanması sırasında, hapis cezalarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu kararda ayrıca sanıkların temyiz itirazlarının bir kısmının reddedildiği ve bir kısmının bozulduğu ifade edilmiştir. 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde gereğince, doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilemeyeceği belirtilmiş; adalet sistemiyle ilgili maddeler detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
2. Ceza Dairesi 2019/5407 E. , 2019/18558 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanıklar hakkında tayin olunan hapis cezalarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. 1-Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ... ve müşteki ..."e karşı mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ... ve sanıklar müdafiilerinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Sanıklar ..., ... hakkında katılan ... ve müşteki ..."e karşı hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 3-Sanık ... hakkında katılan ... ve müşteki ..."e karşı hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Batman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/363 Esas, 2011/188 Karar sayılı ilamından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun"un 108/2.maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan hüküm fıkralarının çıkartılarak, yerine “ Batman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/363 Esas, 2011/188 Karar ve 27/05/2011 tarihli hükmü ile iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasından dolayı sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,, 03/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.