Esas No: 2022/497
Karar No: 2022/2985
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/497 Esas 2022/2985 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçuna karışan sanık hakkında verilen hükmü inceledi. Sanığın suç tarihi itibariyle uygulanması gereken lehe kanun belirlenirken yasa değişikliğinden önceki düzenlemenin lehe olduğu kabul edilmesine rağmen, kısa hüküm ile mahkemece sanığın çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen Kanunla değişik TCK’nın 103/1-c.2. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildi. Bu durum sanık müdafisi ile Bakanlık vekilinin temyiz itirazlarına yol açtı. Kanuna aykırı olan bu durum nedeniyle hüküm BOZULDU. Ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “… 103/1-2. cümlesi …” ibaresinin çıkarılarak yerine “… 103/1. maddesi …” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONAYLANMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 103/1-c.2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. ve 322. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanık hakkında suç tarihi itibarıyla uygulanması gereken lehe kanun belirlenirken 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki düzenlemenin lehe olduğu kabul edilmesine rağmen kısa hüküm ile gerekçeli kararda sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 103/1-c.2. maddesine göre hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “… 103/1-2. cümlesi …” ibaresinin çıkarılarak yerine “… 103/1. maddesi …” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
