Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/35756 Esas 2016/7618 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/35756
Karar No: 2016/7618
Karar Tarihi: 28.03.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/35756 Esas 2016/7618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, çalıştığı iş yerinde hak ettiği işçilik alacaklarının ödenmediğini, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. Yerel mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz eden davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatlarının ödediğini, fazla mesai yapmadığını, genel tatillerde de çalışmadığını savunarak haksız açılan davanın reddini istemiştir. Yüksek Mahkeme ise, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verirken, davacının yurtdışı giriş-çıkış kayıtlarının celbi yapılmadan denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuyla sonuca gidildiğini belirtmiştir. Davacının hizmet süresi boyunca yurtdışı giriş çıkış kayıtlarının merciinden celbi ile hangi dönemlerde yurtdışında, hangi dönemlerde ise yurtiçinde çalıştığı tespit edilmeli, buna göre fazla mesai ve genel tatil alacaklarına karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, ıslaha karşı davalı vekilinin ileri sürdüğü zamanaşımı defi dikkate alınarak hesaplanan fazla mesai ve genel tatil alacaklarının belirlendiği tarih de hatalı bulunmuştur. Kararda, HUMK'nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildiği belirtilmektedir. Kanun maddesi, duruşma isteğinin reddine dairdir.

9. Hukuk Dairesi 2014/35756 E. , 2016/7618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili;müvekkilinin davalılara ait iş yerinde 29/05/2007 tarihinde çalışmaya başladığını ve iş akdinin 09/08/2010 tarihinde haksız olarak fesih edildiğini, müvekkiline hak etmiş olduğu işçilik alacaklarının ödenmediğini,maaşının net 1.750,00 TL olduğunu iddia ederek kıdem,ihbar tazminatı,fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili,davacının kıdem ve ihbar tazminatlarının ödediğini,fazla mesai yapmadığını, genel tatillerde de çalışmadığını savunarak haksız açılan davanın reddini istemiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dosya kapsamındaki tanık beyanlarından davacının yurtiçi ve yurtdışı tır şoförü olarak çalıştığı anlaşılmış olup davacının yurtdışı giriş-çıkış kayıtları ise dosyaya celp edilmemiş denetime elverişli olmayan bilirkişi raporu ile sonuca gidilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş davacının hizmet süresi boyunca yurtdışı giriş çıkış kayıtlarının merciinden celbi ile hizmet süresinin hangi döneminde yurtdışında, hangi döneminde ise yurtiçinde çalıştığı tespit edilerek buna göre de bilirkişiden denetime uygun rapor alındıktan sonra fazla mesai ve genel tatil alacakları hakkında bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3- Islaha karşı davalı vekili tarafından ileri sürülen zamanaşımı defi dikkate alınarak yapılan hesaplamada ıslah tarihi 31.12.2013 tarihinden beş yıl geriye gidilerek 31.12.2008 tarihinden itibaren fazla mesai ve genel tatil alacaklarının belirlenmesi gerekirken 01.07.2008 tarihinden itibaren hesaplama yapılması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.