Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/16844 Esas 2018/4553 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16844
Karar No: 2018/4553
Karar Tarihi: 28.03.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/16844 Esas 2018/4553 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine karar vermiştir. Ancak çalınmak istenen aracın kendisinin oluşturması durumunda, araca verilen zarar nedeniyle ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle sanıkların aracı çalmak amacıyla araca zarar vermeleri suç oluşturmamaktadır. Davanın zaman aşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Sanıkların eylemine uyan kanun maddeleri 765 sayılı TCK'nın 493/1-son, 522. maddeleri ile 1.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 143. maddeleridir. Ayrıca, zamanaşımı bakımından 765 sayılı yasa hükümlerinin sanığın yararına olduğu ve 15 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 26.02.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar geçtiği belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2016/16844 E. , 2018/4553 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık suçunun konusunu çalınmak istenen aracın kendisinin oluşturması durumunda, malın çalınması sırasında araca verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilemeyeceği, bu nedenle sanıkların aracı çalmak amacıyla araca zarar vermeleri eyleminin suç oluşturmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1-son, 522. maddeleri ile 1.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Yasa hükümlerinin sanığın yararına olması ve aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde yazılı 15 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 26.02.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenle kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddeleri gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 28.03.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.