Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5352 Esas 2019/18536 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5352
Karar No: 2019/18536
Karar Tarihi: 03.12.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5352 Esas 2019/18536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/5352 E. ve 2019/18536 K. sayılı kararda, suçun hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma olduğu belirtilerek sanık mahkum edilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi uyarınca, muhatabın adres kayıt sistemi üzerindeki bilinen en son adresi esas alınarak, tebligata öncelikle normal yöntemle çıkılması ve sonrasında bila tebliğ iade durumunda adres kayıt sistemi üzerindeki bilinen en son adresin MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin bu adrese tebligat yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Ancak bu durumda, katılanın yokluğunda verilen kararın doğrudan adres kayıt sistemi üzerindeki adrese yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olduğu vurgulanmış ve kararın tutanakla değil gerekçeli olarak katılanın kovuşturma aşamasında bildirdiği adrese usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi ya da güncel MERNİS adresine usulüne uygun olarak tebliği ile tebligat ilmühaberi ile birlikte verilmesi gerektiği belirtilerek, bu şekilde dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararı alınmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: Tebligat Kanunu 10/2. maddesi, 21/1. maddesi, 21/2. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/5352 E. , 2019/18536 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin,katılan ..."ın yokluğunda verilen hükmün tebliği gerektiği halde,hükmün doğrudan adres kayıt sistemindeki adresinde, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında, gerekçeli karar ile suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz dilekçesinin öncelikle katılanın kovuşturma aşamasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak tebliğinin yapılması, bu adresine tebliğ yapılamaması halinde katılanın güncel MERNİS adresine usulüne uygun olarak tebliği ile tebligat ilmühaberi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 03/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.